مسائل نظام آموزش و پرورش کشور

هیچ دل سوخته ی دغدغه مند نسبت به فرهنگ جامعه نیست مگر آن که گوشه چشمی به مسأله ی تربیت و تعلیم داشته باشد و هیچ نگاهی به آموزش و پرورش کشور نمی افتد مگر این که از وضع اسفبار و آینده ی مبهم و تاریک آن اشکبار می شود! 

هر کسی که در این کشور رشد کرده بلاشک انتقاداتی به نظام تعلیم و تربیت اعم از خانواده، مدرسه، دانشگاه، رسانه و ... دارد. خصوصاً اگر فردی دقیق و مسؤولیت شناس باشد و نسبت به آینده ی کشورش حساس.

مدتی است گروهی از دوستان در یک حرکت دانشجویی در پی ایجاد روابط عمیق تر بین متولیان فکری فرهنگ و تربیت (اساتید دانشگاه و دانشجویان) و متولیان اجرایی آن (مسؤولین آموزش و پرورش) برآمده اند. اولین قدم آن ها -که از روی دردمندی و البته با برنامه ریزی نسبتاً بلند مدت پا در این مسیر خطیر گذاشته اند- تشخیص و طبقه بندی مسائل نهاد آموزش و پرورش کشور است و در این مسیر به شدت به هم فکری صاحب نظران و دلسوزان این حوزه نیازمند هستند. لذا از همه ی شما عزیزان دردآشنا تقاضا داریم هر نکته ای در این مورد به نظرتان می رسد، دریغ نفرمایید. نگران مستند و دقیق نبودن نظراتتان نباشید، این فضا به منزله ی بارش فکری است و مسائل در مراحل بعد مورد بازبینی و جرح و تعدیل قرار می گیرند.

قطعاً نیازی به تشویق و تحریض نیست؛ که همه ی شما در این زمینه دلی پر درد دارید و زبانی پر آه ...

امید است که تلاش دوستان و یاری خالصانه ی شما مشمول عنایات ربّ العالمین واقع شود و ذره ای در نیل به اهداف عالی جامعه مؤثر باشد.