دغدغه های تربیت

فضایی خودمانی برای طرح دغدغه های تربیتی

دغدغه های تربیت

فضایی خودمانی برای طرح دغدغه های تربیتی

دغدغه های تربیت

«لأن یهدی اللهُ بک رجلاً واحداً خیرٌ لک مما طلعَت علیه الشمس _ اگر خداوند به دست تو یک نفر را هدایت کند، برای تو از هر آنچه خورشید بر او می تابد برتر است.» (رسول اکرم صلی الله علیه و آله)
آدمی، حاصل تربیت است و تنها تربیت است که از بنی آدم، انسان می سازد.
جامعه، محصول تربیت تک تک اعضای آن است و مشکلات آن، ناشی از عدم تربیت صحیح.
بر آنیم تا با فراهم آوردن فضایی دوستانه، اندکی بیش از پیش به این بحث اساسی بپردازیم، رهنمودهای بزرگان این عرصه را نقل کنیم و نظرات و دغدغه های تربیتی خود و شما را به بحث بگذاریم. باشد که جرقه هایی در اذهانمان بیفتد و آتش عشق به تربیت و تعلیم، این شغل مقدس پاکان، در ما شعله ور تر گردد.

google+
آخرین نظرات

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «گرترود» ثبت شده است

همراه با مربیان بزرگ: محبت مادری

جمعه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۳، ۰۵:۴۱ ب.ظ

«از خود می پرسم چه می شود که نسبت به آدمیان محبت، اعتماد و حقشناسی احساس می کنم و فرمانبرداری از آنان را گردن می نهم؛ احساساتی که محبت، حقشناسی و اعتماد نسبت به آدمیان اساساً بر آنها متکی است، و عواملی که از طریق آنها فرمانبرداری انسان شکل می گیرد چگونه به طبیعتم راه می یابند. و پی می برم که سرچشمۀ آنها قبل از هر چیز، روابطی است که بین نوزاد و مادرش وجود دارد (...) از کودک پرستاری می کنند، این سبب خرمی او می شود. جوانۀ محبت در وجودش شکفته شده است.»

هانری پستالوزی (1827 - 1746)، «چگونه گرترود فرزندانش را تعلیم می دهد» به نقل کتاب «مربیان بزرگ»، ژان شاتو، ص 231

او پس از این توضیح می دهد که چگونه در روابط مادر و فرزند، جوانه ی اعتماد، سپاسگزاری، محبت برادرانه، فرمانبرداری، وظیفه و حق به ترتیب در کودک شکوفا می شود و سبب ایجاد ایمان واقعی به خداوند از طریق تعمیم این احساسات از پدر و مادر به خداوند می گردد.


مطالب مرتبط: 

من چگونه من شدم؟ 

شکل گیری اعتماد در کودک